شهر کرمان مرکز استان کرمان، پهناورترین استان کشور است.
شهری با قدمت بسیار و سرشار از منابع معدنی.
در مدارک تاریخی و ایران شناسی کرمان با نام های کارمانیا، ژرمانیا ، کریمان و کارمانی آمده است.
در برخی متون نام کرمان گواشیر ذکر شده است.
نام کرمان در گذشته شهر اردشیر بوده است که به مرور زمان نام گواشیر گرفته است.
معروف است که در گذشته این شهر شش دروازه داشته است و به همین علت شهر شش دروازه نیز به آن میگویند.
به استناد تاریخ حدود ۲۲۰ قبل از میلاد کرمان به دست اردشیر فتح شده و نام گواشیر گرفته است.
در روایات اساطیری آمده که کیخسرو کرمان و مکران را به رستم بخشید.
شهر کرمان آخرین پناهگاه یزدگرد سوم بود.
استان کرمان دارای متنوع ترین آب و هوا در نوع خود میباشد و شهر کرمان هم از این قاعده مستثنی نیست.
قسمت‌های شمالی و شمال شرقی شهر کرمان که در مجاورت کوه‌های صاحب الزمان قرار دارد از آب و هوای معتدل تری برخوردارند و قسمت‌های جنوبی و غربی شهر بواسطه نزدیکی به بیابان، تابستان‌های گرمتری دارد و گرد و غبار هوا نیز بیشتر است.
شهر کرمان دارای جاذبه های تاریخی بسیار از جمله :
گنبد جبلیه، قلعه دختر، مسجد ملک ، مسجد جامع، بازار بزرگ ، سه گنبد (آرامگاه مشتاق علیشاه)، یخدان مویدی و مجموعه گنجعلیخان
از جاذبه های طبیعی و گردشگری کرمان نیز میتوان به جنگل قائم ، پارک بزرگ مادر ، پارک جنگلی و شهربازی اشاره کرد.
در انتها شعری از مجید غلامحسین پور در وصف کرمان :
الا ای مردمِ مهدِ کریمان
بهار نو رسید از لطف جانان
هوا، بوی شکوه ناز دارد
نسیم نوبهاری، راز دارد
شکوفه پل زده سوی جوانه
جوانه با طرب، خواند ترانه
الهی که همیشه، شاد باشید
زهر گونه غمی، آزاد باشید